Od Redakcji: Prezentujemy
naszym czytelnikom fragment tekstu Bolesława Piaseckiego (1915-1979)
Przełom Narodowy (1938), w którym autor zarysowuje sylwetkę politycznego
żołnierza projektowanej przez siebie rewolucji narodowej. Wydaje się,
że również dziś, diagnoza i postulaty przedwojennego twórcy polskiego
falangizmu pozostają aktualne. Walka z globalistycznym projektem
liberalnym wymaga zaangażowania ludzi przyjmujących podobne postawy do
tych, jakich oczekiwał Piasecki od swoich zwolenników w latach 30-tych.
Dlatego publikując nasz tekst, mamy nadzieję że zawarte w nim zalecenia
przyswoją sobie przede wszystkim aktualni członkowie i osoby
zainteresowane ewentualnym członkostwem w istniejącej współcześnie
organizacji Falanga. Tak jak projekt Katolickiego Państwa Narodu
Polskiego w latach 30-tych, tak też dzisiejszy projekt tożsamościowy
wymaga przekucia profilu psychicznego ludzi mających go wprowadzać w
życie w typ psychiczny rewolucjonisty. Antypersonalistyczny wydźwięk
ostatnich akapitów wypowiedzi Piaseckiego przywodzić może skojarzenia z
rekomendacjami zawartymi w Księciu (1513) Niccolo Machiavellego
(1469-1527) i przede wszystkim w Katechizmie rewolucjonisty (1869)
Sergiusza Nieczajewa (1847-1882). Ze zdań tych nie należy jednak
wyciągać wniosków amoralistycznych ani nihilistycznych. Rozumieć je
należy jako tyczące się techniki działania politycznego, nie zaś
antropologii filozoficznej i etyki. Z punktu widzenia teorii polityki,
ludzi klasyfikować można jako podmioty bądź przedmioty działań
politycznych. Piasecki przypomina o tym rewolucjonistom, ostrzegając
ich, by polityczność interpretowali z perspektywy ontologii i
antropologii polityki, nie zaś z perspektywy innych perspektyw
filozoficznych i etycznych – tak właśnie odczytywać należy jego słowa,
nie doszukując się w nich zaprzeczenia personalizmu i zbudowanej na nim
współczesnej etyki chrześcijańskiej. (Ronald Lasecki)
Tworzenie rzeczywistości
Zasadniczą
jest rzeczą, odpowiedzieć na pytanie – jakie specjalne cechy musi mieć
typ psychiczny ludzi, którzy przełom narodowy w Polsce przeprowadzą.
Jest rzeczą oczywistą, że człowiek ten musi odznaczać się pięciu cnotami
obozowca: karnością, inicjatywą, uczciwością, odwagą, ofiarnością.
Cnoty te należą już do rzeczy osiągniętych przez pracę młodego pokolenia
rozwiązanych O.W.P i O.N.R. Obecnie należy uwypuklić cechy bezpośrednio
związane z koniecznością dokonania przełomu.
Potrzebny
jest człowiek, który motywację swojego postępowania czerpie z wiary w
Wielką Polskę, z siły wewnętrznej, jaką daje przekonanie o bezwzględnej
słuszności idei. Nie dokona bowiem w Polsce przełomu, kto by szukał
źródła swej energii w koniunkturach i prądach opinii. Opinia
społeczeństwa polskiego jest obecnie niemiarodajna, gdyż jest sądem
społeczeństwa rozbitego, bez pionu ideowo-moralnego.
Potrzebny
jest człowiek, dla którego wszelkie trudności są problemami
technicznymi, a nie psychicznymi. Siła przeciwnika, brak środków, trudne
warunki – to wszystko musi być traktowane, jako przesłanki do
odpowiedzi jak zadanie należy wykonać. Nie wolno natomiast traktować
przeciwności, jako źródła wzruszeń, przeżyć, gdyż czynniki te zdzierają
jednostkę, oddając ją w ręce okoliczności.
Potrzebny
jest człowiek, mający taki stosunek do współtowarzyszy, jaki mają
żołnierze, wyznaczeni do bezwzględnego wykonania najbardziej ryzykownego
szturmu. Ma to być psychika członka oddziału, który – karny poleceniom –
albo spełni ze swym odziałem zadanie, albo z tym odziałem ginie.
Potrzebny
jest człowiek o psychice, promieniującej wartościami, które posiada.
Człowiek zdolny do przeniknięcia typem psychicznym i ideą każdego
środowiska, człowiek o psychice dowódcy, umiejący z marudera-przechodnia
uczynić podwładnego.
Potrzebny
jest człowiek, nie uznający żadnych tradycyjnych autorytetów,
traktujący każdego nie wyznaczonego mu na zwierzchnika jako podwładnego,
jako środek do realizacji powierzonego mu zadania.
Niezbędna jest psychika tworzenia rzeczywistości, psychika zmiany form i okoliczności życia w imię powziętego ideału.
Nie ma sił, nie ma zdarzeń, nie ma warunków, na które wolno jest
patrzeć z innego punktu widzenia, jak z punktu widzenia elementów, które
należy użyć lub zniszczyć dla stworzenia rzeczywistości Wielkiej
Polski.
Bolesław Piasecki - Przełom narodowy, 1938
Za: xportal.pl
